به امید اینکه بزرگترین آرزوهایتان برآورده بشه در این شب اهورایی ، از یزدان بخشاینده بخواهیم که آرزوی همه ی اونهایی که الان توی سرما سرپناه ندارند و توی چادر زندگی می کنند و یا اینکه غذای گرم ندارند را نیز برآورده کنه .
همان طور که در کنار خانواده های خود نشسته ایم به یاد اون بچه هایی هم باشیم که الان توی سرما نشسته اند و شاید پدر شان یا مادرشان را در زلزله از دست داده اند و تنها گوشه ای کز کرده اند و توی فکر فرو رفته اند .
الان که انار می خورید و هندوانه به یاد همه اون کسانی باشیم که سال قبل بودند و الان نیستند و به این هم فکر کنیم که شاید فردا ما نباشیم و با خودمان بگیم که از فردا می خوام کمی مهربانتر باشم و دیگران را هم در زندگی خود به حساب بیاورم و تنها به خودم فکر کنم .
سخته اما اگر هم نمی تونیم لااقل فکر کردن رو که می تونیم ، خود فکر کردن یک پیشرفت به جلو محسوب می شه