دی به مهر روز از دی ماه برابر با 15 دی در گاهشماری ایرانی
جشنی همراه با ساخت تندیس ها و پیکره هایی به شکل انسان با گل یا خمیر که در پشت بام ها قرار می دادند و گاه آن ها را می سوزاندند.
در باور مردم این کار برای از بین بردن موجودات آزار رسان بوده است.
در برخی متون از این جشن به نام «تبیکان» یا «بتیکان» نام برده شده است که به احتمال شکل تغییر یافته ی «دیبگان» است.
همچنین در بامداد این روز سیب خورده و نرگس می بوییدند و با فرا رسیدن شامگاه سنبل بر آتش می نهادند و بر این باور داشتند که با این کار سراسر سال را آسوده و دور از فقر و خشکسالی خواهند بود.
بن نوشت ها:
1. راهنمای زمان جشن ها و گردهمایی های ملی ایران باستان - رضا مرادی غیاث آبادی
2. سالنمای ایران نگار 85
نوشته شده در سه شنبه ۲ مهر ۱۳۸۷ ساعت ۶:۳۷ ب.ظ توسط : سعید و وحید رحیمی نژاد | دسته : جشن های ایرانی دی ماه